Konie fantastycznie czują się na łące. To ich naturalne środowisko - są w stadzie, mogą swobodnie się przemieszczać i wybierać smakowite kąski. Czasem, jak je obserwuję, dziwię się dlaczego nie chwytają najbardziej zielonej, soczystej trawy... ale one wiedzą najlepiej co powinny w danej chwili zjeść, które zioła są im w danej chwili najbardziej potrzebne.
Jedząc wydają przecudne odgłosy - kocham tego słuchać. Na filmach chrumkające Bursztyn i Florek (Siwy). Pobyt u koni, nawet krótki, daje mi relaks i ładuje akumulatory na dalsze życie. A symfonia dźwięków gra mi w uszach przez długie godziny.
A jak konie reagują na człowieka? Zachęcam do obejrzenia filmu z mojej ostatniej wizyty u koni, podczas ich pobytu na łące.
Florek chętnie zbliża się do mnie, angażuje czas na podejście, a Bursztyn nie podchodzi, to ja do niego "muszę" się pofatygować...
Wiele lat temu byłoby mi przykro, że konie nie biegną do mnie galopem, aby się witać. Teraz to, że spokojnie podejdą lub podniosą głowę zauważając mnie - wystarcza. Ale nawet jeśli na pozór nic nie pokażą, wiem, że one bardzo mocno na mnie reagują i okazują to po końsku ;-) - pasą się swobodnie, bez lęku, są rozluźnione, zwracają w moim kierunku jedno ucho. Czasem tylko i aż tyle. W mojej ocenie czują się bezpiecznie i mogą przy mnie robić to, co chcą. Dla mnie to piękna i magiczna relacja!
Konie dużo mnie nauczyły - robię mniej projekcji rzeczywistości i częściej opieram się na faktach. Stan obecności osiągam szybko i czuję go intensywnie. Jeśli chcesz, aby moje konie nauczyły czegoś Ciebie - zapraszam do kontaktu!
